Kuran’da anlatılan kıssalara baktığımızda, salih Müslümanların genellikle en titiz oldukları konulara yönelik iftiralarla karşılaştıklarını görürüz. Allah’a iman eden insanların karşılaştıkları bu gibi iftiraların başlıcalarından biri de, iffetsizlik iftirasıdır.
Hz. Yusuf (as)’ın maruz kaldığı iffetsizlik iftirasının bir benzeri, tarihte Müslüman kadınlara yönelik olarak da yapılmıştır. Hz. Meryem, Allah’a olan imanı, samimiyeti, temizliği, iffeti ve güzel ahlakı ile Allah’ın alemlerin kadınlarına örnek olarak gösterdiği mübarek bir insandır. Allah, Hz. Meryem’in melekler aracılığıyla nasıl müjdelendiğini bir ayetinde şöyle bildirir:
ani melekler: “Meryem, şüphesiz Allah seni seçti, seni arındırdı ve alemlerin kadınlarına üstün kıldı,” demişti. (Al-i İmran, 42)
Ailesinden kopup Doğu tarafına çekilen Hz. Meryem’e Allah Kendi Katından Cebrail’i göndermiştir. Cebrail kendisine güzel bir insan kılığında görünmüş ve Allah’ın vaadini gerçekleştirmek üzere gönderilmiştir. Bu gelişmeler Kuran’da şu şekilde anlatılmaktadır:
Kitap’ta Meryem’i de zikret. Hani o, ailesinden kopup doğu tarafında bir yere çekilmişti. Sonra onlardan yana (kendini gizleyen) bir perde çekmişti. Böylece ona Ruhumuz (Cibril’i) göndermiştik, o da, düzgün bir beşer kılığında görünmüştü. Demişti ki: “Gerçekten ben, senden Rahman (olan Allah)a sığınırım. Eğer takva sahibiysen (bana yaklaşma).” Demişti ki: “Ben, yalnızca Rabbinden (gelen) bir elçiyim; sana tertemiz bir erkek çocuk armağan etmek için (buradayım).” O: “Benim nasıl bir erkek çocuğum olabilir? Bana hiçbir beşer dokunmamışken ve ben azgın utanmaz (bir kadın) değilken” dedi. “İşte böyle” dedi. “Rabbin, dedi ki: -Bu Benim için kolaydır. Onu insanlara bir ayet ve Bizden bir rahmet kılmak için (bu çocuk olacaktır).” Ve iş de olup bitmişti. (Meryem Suresi, 16–21)
Görüldüğü gibi Hz. Meryem, Allah’ın dilemesi ile babasız bir çocuk dünyaya getirmiştir. Çocuğu ile birlikte kavminin içine girdiğinde ise, büyük bir tepki almış ve dönemin inkarcıları son derece çirkin ve akılsızca bir tutum sergileyerek, bu tertemiz insana iftira atmışlardır. Kuran’da şöyle bildirilmektedir:
Böylece onu taşıyarak kavmine geldi. Dediler ki: “Ey Meryem, sen gerçekten şaşırtıcı bir şey yaptın.” “Ey Harun’un kız kardeşi, senin baban kötü bir kişi değildi ve annen de azgın, utanmaz (bir kadın) değildi.” (Meryem Suresi, 27–28)
Aslında kavmi, Hz. Meryem’in iffetinin ve temizliğinin farkındadır. Ancak, Hz. Meryem’in kendi batıl dinlerinden uzaklaşarak Müslüman olması bu insanların hoşuna gitmemiştir. Ayrıca beşikte iken konuşarak peygamber olduğunu müjdeleyen İsa Peygamberin annesi olması da, inkarcıların akılsızca alaylarının, dedikodularının ve iftiralarının bir nedenidir. Oysa o dönemde Hz. Meryem’e dilleri ile sataşanların hepsi yaptıklarının karşılığını dünyada da ahirette de azap olarak almışlardır. Hz. Meryem’e yönelttikleri iftiralar ise boşa gitmiş, ne Hz. Meryem’e ne de Hz. İsa’ya bir zarar verebilmişlerdir. Allah, onları tüm insanların gözünde temize çıkarmış, Hz. Meryem’i Kuran’da överek insanlara tanıtmıştır. Bugün her dinden insan Hz. Meryem’i saygı ve sevgi ile anmaktadır. Hz. Meryem’den söz edilen ayetlerden biri de şöyledir:
İmran’ın kızı Meryem’i de (zikret). Ki o kendi ırzını korumuştu. Böylece Biz ona ruhumuzdan üfledik. O da Rabbinin kelimelerini ve kitaplarını tasdik etti. O, (Rabbine) gönülden bağlı olanlardandı. (Tahrim Suresi, 12)
